متن كامل و نهايي سند اعتراض رسمي ايران به گزارش البرادعي

به گزارش خبرگزاري "مهر" متن كامل اين توضيحات به شرح زير است:

جمهوري اسلامي ايران خرسند است ، خاطرنشان كند كه گزارش محمد البرادعي رييس آژانس بر گام هاي مهم و قاطعانه ايران و آژانس براي حل مسايل باقي مانده از نشست قبلي شوراي حكام تاكيد كرده است. فعاليت هاي كنوني بررسي طبق توافق نامه پادمان ((INCIRC/153type و پروتكل الحاقي نشان دهنده تلاش هاي ايران و آژانس است.

لازم است يادآوري شود كه عدم وجود معياري مشخص و زماني كافي براي ارايه اطلاعات از سوي ايران، اين فعاليت را دشوارتر نموده است. اگر چه با توجه به روح همكاري ايران كه رييس آژانس نيز در گزارش خود بر آن تاكيد نموده است، اين عمل به منظور راضي نمودن كامل و قطعي آژانس انجام شد.

با توجه به اينكه از فوريه 2003 بيش از 670 بازرس روزانه از ايران بازديد كرده اند، يكي از دقيق ترين و موثرترين بررسي هاي آژانس در ايران صورت گرفته است. عليرغم اينكه دسترسي تكميلي لحاظ شده در بند 4 پروتكل الحاقي زماني از لحاظ قانوني لازم الاجرا مي شود كه اظهارنامه كشورها به آژانس ارايه شده باشد، اما ايران به طور داوطلبانه 12 دسترسي تكميلي را حتي پيش از ارايه اظهارنامه خود، امكان پذير نموده است.

بررسي دقيق اطلاعات و شواهد ارايه شده در چند صفحه بعد، به روشني مشخص مي سازد كه:

1- تمام آلودگي ها از قطعات وارداتي خارجي بوده اند. تكميل شدن تدريجي يافته هاي آژانس درباره آلودگي اورانيوم كاملا غني شده 54 درصد اظهارات ايران مبني براينكه آلودگي 54 درصد از قطعات وارداتي  است را مشخص كرد. نمونه برداري هاي بيشتر همراه با همكاري هاي صورت گرفته باز هم اعتبار ايران در سوالات باقي مانده درباره آلودگي هاي اورانيوم 36 درصد غني شده نيز افزايش خواهد داد.

2- اطلاعات و توصيفات ارايه شده از سوي ايران درباره موضوعات اصلي باقي مانده كه برنامه سانتريفيوژ P2 نيز يكي از آنهاست، كاملا كافي بوده است و در هيچ موردي تغيير نكرده و تناقض نداشته اند. تعلل در نمونه برداري محيطي نبايد به ايران نسبت داده شود.

3- اعتبار ايران در برنامه هاي ديگر شامل برنامه غني سازي ليرزي، كامل، مكفي و صحيح بوده است.

4- به دليل شفافيت و همكاري كامل ايران از اكتبر 2003 كه با بررسي هاي دقيق و جدي آژانس همراه بوده است، هم اكنون تاييدهاي كافي وجود تا آژانس با استناد به آنها بتواند روند عادي بررسي ها را طبق معمول اجراي هميشگي پروتكل الحاقي – در محيط هاي فني و نه سياسي – محقق سازد.

A – موضوع آلودگي

1- ملاحظات عمومي

همانطور كه دبيركل نيز در پاراگراف 46 گزارش گفته است، موضوع آلودگي مسئله اي پيچيده است كه با نشانه هاي ذرات در ارتباط است نه مواد هسته اي همانطور كه زمان مي گذرد و تعداد نمونه برداري هاي محيطي نيز افزايش مي يابد، همه مي توانند به نتايجي منصفانه و فني دست پيدا كنند. تفاوت اصلي ميان آخرين يافته ها بر پايه تجزيه نمونه ها و نتايج قبلي آژانس شاهدي بر اين مدعاست.

ما اطمينان داريم كه با نمونه برداري بيشتر و همكاري فني سه كشور اروپايي با آژانس، سوال باقي مانده كليدي كه از آن به عنوان منبع ذرات اورانيوم 235 ، 36 درصد نام برده مي شود، حل خواهد شد. دبيركل در پارگراف 46 گزارش اين موضوع را به شكل زير شرح داده است: "آژانس اطلاعاتي را از كشورهاي ديگر دريافت كرده است كه مي تواند در حل برخي از سوالات مربوط به آلودگي مفيد باشد."

2- اولين نمونه هاي محيطي كه در نطنز توسط آژانس برداشته شد، ذرات اورانيوم كم غني شده و اورانيوم كاملا غني شده را نشان دادند.

ايران در پاسخ به سوال آژانس مبني بر توضيح در اين زمينه، گفت كه منبع آلودگي ها فقط از قطعات آلوده وارداتي است كه از واسطه ها دريافت شده و ايران با ماشين سانتريفيوژ گازي نمي توانسته است غني سازي اورانيوم را بيشتر از 2/1 درصد اورانيوم 235 انجام دهد.

هنوز گزارش و طرح نتايج از سوي آژانس كه احتمالا تحت فشارهايي بوده است ، داراي ايرادهاي جدي زير است :

1- درطول 9 ماه گذشته و برپايه نتايج اوليه تجزيه چند نمونه ، آژانس نتايج اوليه خود را در چند گزارش اخير مربوط به توزيع آلودگي HEU (اورانيوم كاملا غني شده ) و AEU( اورانيوم كم غني شده ) و همچنين ارتباط اين موضوع به مواضع فعاليتهاي هسته اي  ذكر نشده ، ارائه داد.

2- بررسي دقيق تر و تحليل نمونه هاي بيشتر ثابت كرد كه نتايج قبلي كه ترديدها و نگراني هاي بي موردي را برانگيخته بود، هيچ پايه فني نداشته است.

3- يك مثال روشن : « آخرين گزارش تحليل نمونه ها در تاريخ پانزدهم مي 2004است كه در آن آژانس اطلاع داده بود كه اين يافته ها بطور كامل اظهارات ايران را مبني بر اينكه اورانيوم كاملا غني شده 54 درصد  از قطعات سانتريفيوژ وارداتي است تائيد مي كند ».

ايران ترديدي ندارد كه منشاء آلودگي 36 درصد از قطعات وارداتي سانتريفيوژ بوده است. گرفتن نمونه هاي بيشتر از قطعات بار ديگر ثابت خواهد كرد كه اظهارات ايران صحيح است. شاهد بر اين ماجرا نيز آن است كه بررسي هاي تدريجي آژانس اين موضوع را تا حدي تاييد مي كند. در 26 اكتبر 2003 ادعا شد كه اين نوع آلودگي فقط در يك مكان يافت شده، در حاليكه در گزارش كنوني مشخص است آلودگي در مكان هاي متعددي و در قطعات وارداتي بوده است. همكاري ديگر كشورها براي حل اين موضوع بسيار مفيد است. 

B . فعاليت R&D بر سانتريفوژ نوع P2